PRZEWODNIK DLA NAUCZYCIELA



 METODA WEBQUEST
WebQuest jest innowacyjną metodą uczenia się w oparciu o wyszukiwanie informacji z wykorzystaniem Internetu jako integralnej części nauczania dowolnego przedmiotu lub rozwiązywania problemów w ramach zajęć interdyscyplinarnychna każdym poziomie nauczania. 
WebQuest (WQ) jest metodą nauczania nakierowaną na wyszukiwanie, w której większość lub całość informacji pozyskiwana jest w sposób interaktywny i pochodzi z zasobów internetowych, opcjonalnie uzupełniana jest telekonferencjami i materiałami podręcznymi.
WebQuest jest znany jako nowatorska metoda pracy z uczniami od ponad 20 lat – opracowana została w 1995 r. przez Bernie Dodge'a i Toma Marcha, dwóch nauczycieli z San Diego State University w USA. Wydaje się, że wartość tej metody zostanie doceniona dopiero teraz, gdy w obliczu gwałtownego przyrostu zasobów informacyjnych w sieci, umiejętność właściwej selekcji, analizy i wykorzystania przetworzonej staje się kluczową kompetencją życiową.
WebQuest według jego twórców jest aktywnością zorientowaną na dociekanie i poszerzanie wiedzy, przy czym większość lub całość informacji uzyskanych przez uczących się pochodzi z Internetu, co zapewnia uczniom bieżący kontakt z zasobami informacyjnymi. Każdy z nich staje się wyzwaniem dla uczniów, które umożliwia sprawdzenie ich wiedzy i umiejętności w praktyce. Ich wykorzystanie w nauczaniu ma wiele zalet – wydajnie wykorzystują czas ucznia, sprzyjają rozwojowi umiejętności wyszukiwania informacji, ich analizy, syntezy i oceny. Co ważne, stwarzają również możliwość pracy zespołowej, rozwijając umiejętności komunikacji, zarządzania czasem, twórczego i krytycznego myślenia.
Istotne jest również to, że odpowiedzi nie są z góry założone przez twórców WebQuestu. To uczniowie biorący udział w zadaniu tworzą lub odkrywają odpowiedzi i są na podstawie rezultatów swojej pracy oceniani. Uczniowie muszą zastosować kreatywne myślenie oraz umiejętność rozwiązywania problemów, aby znaleźć rozwiązania stawianych problemów.


Opracowane w ramach projektu WebQuesty przyczyniają się do kształcenia najważniejszych umiejętności zdobywanych przez ucznia na wszystkich poziomach kształcenia:
  • myślenie matematyczne – umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym;
  • myślenie naukowe – umiejętność wykorzystania wiedzy o charakterze naukowym 
    do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody i społeczeństwa;
  • umiejętność sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjno -komunikacyjnymi;
  • umiejętność wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji:
  • umiejętność rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz uczenia się;
  • umiejętność pracy zespołowej.

Metoda WebQuest wpisuje się w jedno z najważniejszych zadań szkoły jakim jest „przygotowanie uczniów do życia w społeczeństwie informacyjnym. Nauczyciele powinni stwarzać uczniom warunki do nabywania umiejętności wyszukiwania, porządkowania i wykorzystywania informacji z różnych źródeł, z zastosowaniem technologii informacyjno-komunikacyjnych, na zajęciach z różnych przedmiotów”.
Ponadto – jak wynika z zapisów podstawy programowej - każdy nauczyciel powinien poświęcić dużo uwagi edukacji medialnej, czyli wychowaniu uczniów do właściwego odbioru i wykorzystania mediów w tym portali społecznościowych, ponieważ stały się one ważnym narzędziem w życiu społecznym i indywidualnym.

CELE WEBQUESTU

WebQuest  pt. „Hołdy jak śląskie Wezuwiusze" jest przeznaczony dla uczniów szkół podstawowych z klas VI - VIII i ma charakter interdyscyplinarny. Kształci kompetencje i umiejętności z przedmiotów matematyczno – przyrodniczych oraz przyczynia się do rozwoju najważniejszych umiejętności rozwijanych w ramach kształcenia ogólnego w szkole podstawowej:
  1. sprawne komunikowanie się w języku polskim oraz w językach obcych nowożytnych;
  2. sprawne wykorzystywanie narzędzi matematyki w życiu codziennym, a także kształcenie myślenia matematycznego;
  3. poszukiwanie, porządkowanie, krytyczna analiza oraz wykorzystanie informacji z różnych źródeł;
  4. kreatywne rozwiązywanie problemów z różnych dziedzin ze świadomym wykorzystaniem metod i narzędzi wywodzących się z informatyki, w tym programowanie;
  5. rozwiązywanie problemów, również z wykorzystaniem technik mediacyjnych;
  6. praca w zespole i społeczna aktywność;
  7. aktywny udział w życiu kulturalnym szkoły, środowiska lokalnego oraz kraju.

INFORMATYKA

II ETAP KSZTAŁCENIA
Cele kształcenia – wymagania ogólne
  1. Rozumienie, analizowanie i rozwiązywanie problemów na bazie logicznego i abstrakcyjnego myślenia, myślenia algorytmicznego i sposobów reprezentowania informacji.
  2. Programowanie i rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem komputera oraz innych urządzeń cyfrowych: układanie i programowanie algorytmów, organizowanie, wyszukiwanie i udostępnianie informacji, posługiwanie się aplikacjami komputerowymi.
  3. Posługiwanie się komputerem, urządzeniami cyfrowymi i sieciami komputerowymi, w tym znajomość zasad działania urządzeń cyfrowych i sieci komputerowych oraz wykonywania obliczeń i programów.
  4. Rozwijanie kompetencji społecznych, takich jak komunikacja i współpraca w grupie, w tym w środowiskach wirtualnych, udział w projektach zespołowych oraz zarządzanie projektami.
  5. Przestrzeganie prawa i zasad bezpieczeństwa. Respektowanie prywatności informacji i ochrony danych, praw własności intelektualnej, etykiety w komunikacji i norm współżycia społecznego, ocena zagrożeń związanych z technologią i ich uwzględnienie dla bezpieczeństwa swojego i innych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
Klasy IV-VI
  1. Rozumienie, analizowanie i rozwiązywanie problemów. Uczeń:
    1. tworzy i porządkuje w postaci sekwencji (liniowo) lub drzewa (nieliniowo) informacje, takie jak:
      1. obrazki i teksty ilustrujące wybrane sytuacje,
      2. obiekty z uwzględnieniem ich cech charakterystycznych;
    2. formułuje i zapisuje w postaci algorytmów polecenia składające się na:
      1. rozwiązanie problemów z życia codziennego i z różnych przedmiotów, np. liczenie średniej, pisemne wykonanie działań arytmetycznych, takich jak dodawanie i odejmowanie,
      2. osiągnięcie postawionego celu, w tym znalezienie elementu w zbiorze nieuporządkowanym lub uporządkowanym, znalezienie elementu najmniejszego i największego,
      3. sterowanie robotem lub obiektem na ekranie;
    1. w algorytmicznym rozwiązywaniu problemu wyróżnia podstawowe kroki: określenie problemu i celu do osiągnięcia, analiza sytuacji problemowej, opracowanie rozwiązania, sprawdzenie rozwiązania problemu dla przykładowych danych, zapisanie rozwiązania w postaci schematu lub programu.

  1. Programowanie i rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem komputera i innych urządzeń cyfrowych. Uczeń:
    1. projektuje, tworzy i zapisuje w wizualnym języku programowania:
      1. pomysły historyjek i rozwiązania problemów, w tym proste algorytmy z wykorzystaniem poleceń sekwencyjnych, warunkowych i iteracyjnych oraz zdarzeń,
      2. prosty program sterujący robotem lub innym obiektem na ekranie komputera;
    1. testuje na komputerze swoje programy pod względem zgodności z przyjętymi założeniami i ewentualnie je poprawia, objaśnia przebieg działania programów;
    2. przygotowuje i prezentuje rozwiązania problemów, posługując się podstawowymi aplikacjami (edytor tekstu oraz grafiki, arkusz kalkulacyjny, program do tworzenia prezentacji multimedialnej) na swoim komputerze lub w chmurze, wykazując się przy tym umiejętnościami:
      1. tworzenia ilustracji w edytorze grafiki: rysuje za pomocą wybranych narzędzi, przekształca obrazy, uzupełnia grafikę tekstem,
      2. tworzenia dokumentów tekstowych: dobiera czcionkę, formatuje akapity, wstawia do tekstu ilustracje, napisy i kształty, tworzy tabele oraz listy numerowane i punktowane,
      3. korzystania z arkusza kalkulacyjnego w trakcie rozwiązywania zadań związanych z prostymi obliczeniami: wprowadza dane do arkusza, formatuje komórki, definiuje proste formuły i dobiera wykresy do danych i celów obliczeń,
      4. tworzenia krótkich prezentacji multimedialnych łączących tekst z grafiką, korzysta przy tym z gotowych szablonów lub projektuje według własnych pomysłów;
    1. gromadzi, porządkuje i selekcjonuje efekty swojej pracy oraz potrzebne zasoby w komputerze lub w innych urządzeniach, a także w środowiskach wirtualnych (w chmurze).
  1. Posługiwanie się komputerem, urządzeniami cyfrowymi i sieciami komputerowymi. Uczeń:
    1. opisuje funkcje podstawowych elementów komputera i urządzeń zewnętrznych oraz:
      1. korzysta z urządzeń do nagrywania obrazów, dźwięków i filmów, w tym urządzeń mobilnych,
      2. wykorzystuje komputer lub inne urządzenie cyfrowe do gromadzenia, porządkowania i selekcjonowania własnych zasobów;
    1. wykorzystuje sieć komputerową (szkolną, sieć internet):
      1. do wyszukiwania potrzebnych informacji i zasobów edukacyjnych, nawigując między stronami,
      2. jako medium komunikacyjne,
      3. do pracy w wirtualnym środowisku (na platformie, w chmurze), stosując się do sposobów i zasad pracy w takim środowisku,
      4. organizuje swoje pliki w folderach umieszczonych lokalnie lub w sieci.
  1. Rozwijanie kompetencji społecznych. Uczeń:
    1. uczestniczy w zespołowym rozwiązaniu problemu posługując się technologią taką jak: poczta elektroniczna, forum, wirtualne środowisko kształcenia, dedykowany portal edukacyjny;
    2. identyfikuje i docenia korzyści płynące ze współpracy nad wspólnym rozwiązywaniem problemów;
    3. respektuje zasadę równości w dostępie do technologii i do informacji, w tym w dostępie do komputerów w społeczności szkolnej;
    4. określa zawody i wymienia przykłady z życia codziennego, w których są wykorzystywane kompetencje informatyczne.
  1. Przestrzeganie prawa i zasad bezpieczeństwa. Uczeń:
    1. posługuje się technologią zgodnie z przyjętymi zasadami i prawem; przestrzega zasad bezpieczeństwa i higieny pracy;
    2. uznaje i respektuje prawo do prywatności danych i informacji oraz prawo do własności intelektualnej;
    3. wymienia zagrożenia związane z powszechnym dostępem do technologii oraz do informacji i opisuje metody wystrzegania się ich;
    4. stosuje profilaktykę antywirusową i potrafi zabezpieczyć przed zagrożeniem komputer wraz z zawartymi w nim informacjami.
Klasy VII i VIII
  1. Rozumienie, analizowanie i rozwiązywanie problemów. Uczeń:
    1. formułuje problem w postaci specyfikacji (czyli opisuje dane i wyniki) i wyróżnia kroki w algorytmicznym rozwiązywaniu problemów. Stosuje różne sposoby przedstawiania algorytmów, w tym w języku naturalnym, w postaci schematów blokowych, listy kroków;
    2. stosuje przy rozwiązywaniu problemów podstawowe algorytmy:
      1. na liczbach naturalnych: bada podzielność liczb, wyodrębnia cyfry danej liczby, przedstawia działanie algorytmu Euklidesa w obu wersjach iteracyjnych (z odejmowaniem i z resztą z dzielenia),
      2. wyszukiwania i porządkowania: wyszukuje element w zbiorze uporządkowanym i nieuporządkowanym oraz porządkuje elementy w zbiorze metodą przez proste wybieranie i zliczanie;
    3. przedstawia sposoby reprezentowania w komputerze wartości logicznych, liczb naturalnych (system binarny), znaków (kody ASCII) i tekstów;
    4. rozwija znajomość algorytmów i wykonuje eksperymenty z algorytmami, korzystając z pomocy dydaktycznych lub dostępnego oprogramowania do demonstracji działania algorytmów;
    5. prezentuje przykłady zastosowań informatyki w innych dziedzinach, w zakresie pojęć, obiektów oraz algorytmów.
  2. Programowanie i rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem komputera i innych urządzeń cyfrowych. Uczeń:
    1. projektuje, tworzy i testuje programy w procesie rozwiązywania problemów. W programach stosuje: instrukcje wejścia/wyjścia, wyrażenia arytmetyczne i logiczne, instrukcje warunkowe, instrukcje iteracyjne, funkcje oraz zmienne i tablice. W szczególności programuje algorytmy z działu I pkt 2;
    2. projektuje, tworzy i testuje oprogramowanie sterujące robotem lub innym obiektem na ekranie lub w rzeczywistości;
    3. korzystając z aplikacji komputerowych, przygotowuje dokumenty i prezentacje, także w chmurze, na pożytek rozwiązywanych problemów i własnych prac z różnych dziedzin (przedmiotów), dostosowuje format i wygląd opracowań do ich treści i przeznaczenia, wykazując się przy tym umiejętnościami:
      1. tworzenia estetycznych kompozycji graficznych: tworzy kolaże, wykonuje zdjęcia i poddaje je obróbce zgodnie z przeznaczeniem, nagrywa krótkie filmy oraz poddaje je podstawowej obróbce cyfrowej,
      2. tworzenia różnych dokumentów: formatuje i łączy teksty, wstawia symbole, obrazy, tabele, korzysta z szablonów dokumentów, dłuższe dokumenty dzieli na strony,
      3. rozwiązywania zadań rachunkowych z programu nauczania z różnych przedmiotów w zakresie szkoły podstawowej, z codziennego życia oraz implementacji wybranych algorytmów w arkuszu kalkulacyjnym: umieszcza dane w tabeli arkusza kalkulacyjnego, posługuje się podstawowymi funkcjami, stosuje adresowanie względne, bezwzględne i mieszane, przedstawia dane w postaci różnego typu wykresów, porządkuje i filtruje dane,
      4. tworzenia prezentacji multimedialnej wykorzystując tekst, grafikę, animację, dźwięk i film, stosuje hiperłącza,
      5. tworzenia prostej strony internetowej zawierającej; tekst, grafikę, hiperłącza, stosuje przy tym podstawowe polecenia języka HTML;
    1. zapisuje efekty swojej pracy w różnych formatach i przygotowuje wydruki;
    2. wyszukuje w sieci informacje potrzebne do realizacji wykonywanego zadania, stosując złożone postaci zapytań i korzysta z zaawansowanych możliwości wyszukiwarek.
  1. Posługiwanie się komputerem, urządzeniami cyfrowymi i sieciami komputerowymi. Uczeń:
    1. schematycznie przedstawia budowę i funkcjonowanie sieci komputerowej, szkolnej, domowej i sieci internet;
    2. rozwija umiejętności korzystania z różnych urządzeń do tworzenia elektronicznych wersji tekstów, obrazów, dźwięków, filmów i animacji;
    3. poprawnie posługuje się terminologią związaną z informatyką i technologią.
  1. Rozwijanie kompetencji społecznych. Uczeń:
    1. bierze udział w różnych formach współpracy, jak: programowanie w parach lub w zespole, realizacja projektów, uczestnictwo w zorganizowanej grupie uczących się, projektuje, tworzy i prezentuje efekty wspólnej pracy;
    2. ocenia krytycznie informacje i ich źródła, w szczególności w sieci, pod względem rzetelności i wiarygodności w odniesieniu do rzeczywistych sytuacji, docenia znaczenie otwartych zasobów w sieci i korzysta z nich;
    3. przedstawia główne etapy w historycznym rozwoju informatyki i technologii;
    4. określa zakres kompetencji informatycznych, niezbędnych do wykonywania różnych zawodów, rozważa i dyskutuje wybór dalszego i pogłębionego kształcenia, również w zakresie informatyki.
  1. Przestrzeganie prawa i zasad bezpieczeństwa. Uczeń:
    1. opisuje kwestie etyczne związane z wykorzystaniem komputerów i sieci komputerowych, takie jak: bezpieczeństwo, cyfrowa tożsamość, prywatność, własność intelektualna, równy dostęp do informacji i dzielenie się informacją;
    2. postępuje etycznie w pracy z informacjami;
    3. rozróżnia typy licencji na oprogramowanie oraz na zasoby w sieci.
MATEMATYKA
II ETAP KSZTAŁCENIA

Cele kształcenia – wymagania ogólne
  1. Sprawności rachunkowa.
    1. Wykonywanie nieskomplikowanych obliczeń w pamięci lub w działaniach trudniejszych pisemnie oraz wykorzystanie tych umiejętności w sytuacjach praktycznych.
    2. Weryfikowanie i interpretowanie otrzymanych wyników oraz ocena sensowności rozwiązania.
  2. Wykorzystanie i tworzenie informacji.
    1. Odczytywanie i interpretowanie danych przedstawionych w różnej formie oraz ich przetwarzanie.
    2. Interpretowanie i tworzenie tekstów o charakterze matematycznym oraz graficzne przedstawianie danych.
    3. Używanie języka matematycznego do opisu rozumowania i uzyskanych wyników.
  1. Wykorzystanie i interpretowanie reprezentacji.
    1. Używanie prostych, dobrze znanych obiektów matematycznych, interpretowanie pojęć matematycznych i operowanie obiektami matematycznymi.
    2. Dobieranie modelu matematycznego do prostej sytuacji oraz budowanie go w różnych kontekstach, także w kontekście praktycznym.
  1. Rozumowanie i argumentacja.
    1. Przeprowadzanie prostego rozumowania, podawanie argumentów uzasadniających poprawność rozumowania, rozróżnianie dowodu od przykładu.
    2. Dostrzeganie regularności, podobieństw oraz analogii i formułowanie wniosków na ich podstawie.
    3. Stosowanie strategii wynikającej z treści zadania, tworzenie strategii rozwiązania problemu, również w rozwiązaniach wieloetapowych oraz w takich, które wymagają umiejętności łączenia wiedzy z różnych działów matematyki.
Klasy IV-VI

  1. Proste i odcinki. Uczeń:
    1. rozpoznaje i nazywa figury: punkt, prosta, półprosta, odcinek;
    2. rozpoznaje proste i odcinki prostopadłe i równoległe, na przykład jak w sytuacji określonej w zadaniu: Odcinki AB i CD są prostopadłe, odcinki CD i EF są równoległe oraz odcinki EF i DF są prostopadłe. Określ wzajemne położenie odcinków DF oraz AB. Wykonaj odpowiedni rysunek;
    3. rysuje pary odcinków prostopadłych i równoległych;
    4. mierzy odcinek z dokładnością do 1 mm;
    5. znajduje odległość punktu od prostej.
  1. Kąty. Uczeń:
    1. wskazuje w dowolnym kącie ramiona i wierzchołek;
    2. mierzy z dokładnością do 1° kąty mniejsze niż 180°;
    3. rysuje kąty mniejsze od 180°;
    4. rozpoznaje kąt prosty, ostry i rozwarty;
    5. porównuje kąty;
    6. rozpoznaje kąty wierzchołkowe i przyległe oraz korzysta z ich własności.
  1. Wielokąty, koła i okręgi. Uczeń:
    1. rozpoznaje i nazywa trójkąty ostrokątne, prostokątne, rozwartokątne, równoboczne i równoramienne;
    2. konstruuje trójkąt o danych trzech bokach i ustala możliwość zbudowania trójkąta na podstawie nierówności trójkąta;
    3. stosuje twierdzenie o sumie kątów wewnętrznych trójkąta;
    4. rozpoznaje i nazywa: kwadrat, prostokąt, romb, równoległobok i trapez;
    5. zna najważniejsze własności kwadratu, prostokąta, rombu, równoległoboku i trapezu, rozpoznaje figury osiowosymetryczne i wskazuje osie symetrii figur;
    6. wskazuje na rysunku cięciwę, średnicę oraz promień koła i okręgu;
    7. rysuje cięciwę koła i okręgu, a także, jeżeli dany jest środek okręgu, promień i średnicę;
    8. w trójkącie równoramiennym wyznacza przy danym jednym kącie miary pozostałych kątów oraz przy danych obwodzie i długości jednego boku długości pozostałych boków.
  1. Bryły. Uczeń:
    1. rozpoznaje graniastosłupy proste, ostrosłupy, walce, stożki i kule w sytuacjach praktycznych i wskazuje te bryły wśród innych modeli brył;
    2. wskazuje wśród graniastosłupów prostopadłościany i sześciany i uzasadnia swój wybór;
    3. rozpoznaje siatki graniastosłupów prostych i ostrosłupów;
    4. rysuje siatki prostopadłościanów;
    5. wykorzystuje podane zależności między długościami krawędzi graniastosłupa do wyznaczania długości poszczególnych krawędzi.
  1. Obliczenia w geometrii. Uczeń:
    1. oblicza obwód wielokąta o danych długościach boków;
    2. oblicza pola: trójkąta, kwadratu, prostokąta, rombu, równoległoboku, trapezu, przedstawionych na rysunku oraz w sytuacjach praktycznych, w tym także dla danych wymagających zamiany jednostek i w sytuacjach z nietypowymi wymiarami, na przykład pole trójkąta o boku 1 km i wysokości 1 mm;
    3. stosuje jednostki pola: mm2, cm2, dm2, m2, km2, ar, hektar (bez zamiany jednostek w trakcie obliczeń);
    4. oblicza pola wielokątów metodą podziału na mniejsze wielokąty lub uzupełniania do większych wielokątów jak w sytuacjach:
oblicza objętość i pole powierzchni prostopadłościanu przy danych długościach krawędzi;
    1. stosuje jednostki objętości i pojemności: mililitr, litr, cm3, dm3, m3;
    2. oblicza miary kątów, stosując przy tym poznane własności kątów i wielokątów.
  1. Obliczenia praktyczne. Uczeń:
    1. interpretuje 100% danej wielkości jako całość, 50% – jako połowę, 25% – jako jedną czwartą, 10% – jako jedną dziesiątą, 1% – jako jedną setną części danej wielkości liczbowej;
    2. w przypadkach osadzonych w kontekście praktycznym oblicza procent danej wielkości w stopniu trudności typu 50%, 20%, 10%;
    3. wykonuje proste obliczenia zegarowe na godzinach, minutach i sekundach;
    4. wykonuje proste obliczenia kalendarzowe na dniach, tygodniach, miesiącach, latach;
    5. odczytuje temperaturę (dodatnią i ujemną);
    6. zamienia i prawidłowo stosuje jednostki długości: milimetr, centymetr, decymetr, metr, kilometr;
    7. zamienia i prawidłowo stosuje jednostki masy: gram, dekagram, kilogram, tona;
    8. oblicza rzeczywistą długość odcinka, gdy dana jest jego długość w skali oraz długość odcinka w skali, gdy dana jest jego rzeczywista długość;
    9. w sytuacji praktycznej oblicza: drogę przy danej prędkości i czasie, prędkość przy danej drodze i czasie, czas przy danej drodze i prędkości oraz stosuje jednostki prędkości km/h i m/s.
  1. Elementy statystyki opisowej. Uczeń:
    1. gromadzi i porządkuje dane;
    2. odczytuje i interpretuje dane przedstawione w tekstach, tabelach, na diagramach i na wykresach, na przykład: wartości z wykresu, wartość największą, najmniejszą, opisuje przedstawione w tekstach, tabelach, na diagramach i na wykresach zjawiska przez określenie przebiegu zmiany wartości danych, na przykład z użyciem określenia „wartości rosną”, „wartości maleją”, „wartości są takie same” („przyjmowana wartość jest stała”).
  1. Zadania tekstowe. Uczeń:
    1. czyta ze zrozumieniem tekst zawierający informacje liczbowe;
    2. wykonuje wstępne czynności ułatwiające rozwiązanie zadania, w tym rysunek pomocniczy lub wygodne dla niego zapisanie informacji i danych z treści zadania;
    3. dostrzega zależności między podanymi informacjami;
    4. dzieli rozwiązanie zadania na etapy, stosując własne, poprawne, wygodne dla niego strategie rozwiązania;
    5. do rozwiązywania zadań osadzonych w kontekście praktycznym stosuje poznaną wiedzę z zakresu arytmetyki i geometrii oraz nabyte umiejętności rachunkowe, a także własne poprawne metody;
    6. weryfikuje wynik zadania tekstowego, oceniając sensowność rozwiązania np. poprzez szacowanie, sprawdzanie wszystkich warunków zadania, ocenianie rzędu wielkości otrzymanego wyniku;
    7. układa zadania i łamigłówki, rozwiązuje je; stawia nowe pytania związane z sytuacją w rozwiązanym zadaniu.
Klasy VII i VIII

  1. Własności figur geometrycznych na płaszczyźnie. Uczeń:
    1. zna i stosuje twierdzenie o równości kątów wierzchołkowych (z wykorzystaniem zależności między kątami przyległymi);
    2. przedstawia na płaszczyźnie dwie proste w różnych położeniach względem siebie, w szczególności proste prostopadłe i proste równoległe;
    3. korzysta z własności prostych równoległych, w szczególności stosuje równość kątów odpowiadających i naprzemianległych;
    4. zna i stosuje cechy przystawania trójkątów;
    5. zna i stosuje własności trójkątów równoramiennych (równość kątów przy podstawie);
    6. zna nierówność trójkąta AB + BC ≥ AC i wie, kiedy zachodzi równość;
    7. wykonuje proste obliczenia geometryczne wykorzystując sumę kątów wewnętrznych trójkąta i własności trójkątów równoramiennych;
    8. zna i stosuje w sytuacjach praktycznych twierdzenie Pitagorasa (bez twierdzenia odwrotnego);
    9. przeprowadza dowody geometryczne o poziomie trudności nie większym niż w przykładach:
      1. dany jest ostrokątny trójkąt równoramienny ABC, w którym AC = BC . W tym trójkącie poprowadzono wysokość AD. Udowodnij, że kąt ABC jest dwa razy większy od kąta BAD,
      2. na bokach BC i CD prostokąta ABCD zbudowano, na zewnątrz prostokąta, dwa trójkąty równoboczne BCE i CDF. Udowodnij, że AE = AF.
  1. Wielokąty. Uczeń:
    1. zna pojęcie wielokąta foremnego;
    2. stosuje wzory na pole trójkąta, prostokąta, kwadratu, równoległoboku, rombu, trapezu, a także do wyznaczania długości odcinków o poziomie trudności nie większym niż w przykładach:
      1. oblicz najkrótszą wysokość trójkąta prostokątnego o bokach długości: 5 cm, 12 cm i 13 cm,
      2. przekątne rombu ABCD mają długości AC = 8 dm i BD =10 dm. Przekątną BDrombu przedłużono do punktu E w taki sposób, że odcinek BE jest dwa razy dłuższy od tej przekątnej. Oblicz pole trójkąta CDE. (zadanie ma dwie odpowiedzi).
  1. Geometria przestrzenna. Uczeń:
    1. rozpoznaje graniastosłupy i ostrosłupy – w tym proste i prawidłowe;
    2. oblicza objętości i pola powierzchni graniastosłupów prostych, prawidłowych i takich, które nie są prawidłowe o poziomie trudności nie większym niż w przykładowym zadaniu: Podstawą graniastosłupa prostego jest trójkąt równoramienny, którego dwa równe kąty mają po 45°, a najdłuższy bok ma długość 6√2 dm. Jeden z boków prostokąta, który jest w tym graniastosłupie ścianą boczną o największej powierzchni, ma długość 4 dm. Oblicz objętość i pole powierzchni całkowitej tego graniastosłupa;
    3. oblicza objętości i pola powierzchni ostrosłupów prawidłowych i takich, które nie są prawidłowe o poziomie trudności nie większym niż w przykładzie: Prostokąt ABCD jest podstawą ostrosłupa ABCDS, punkt M jest środkiem krawędzi AD, odcinek MS jest wysokością ostrosłupa. Dane są następujące długości krawędzi: AD = 10 cm, AS = 13 cm oraz AB = 20 cm. 
Oblicz objętość ostrosłupa.

FIZYKA
II ETAP KSZTAŁCENIA
Cele kształcenia – wymagania ogólne
  1. Wykorzystanie pojęć i wielkości fizycznych do opisu zjawisk oraz wskazywanie ich przykładów w otaczającej rzeczywistości.
  2. Rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem praw i zależności fizycznych.
  3. Planowanie i przeprowadzanie obserwacji lub doświadczeń oraz wnioskowanie na podstawie ich wyników.
  4. Posługiwanie się informacjami pochodzącymi z analizy materiałów źródłowych, w tym tekstów popularnonaukowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
  1. Wymagania przekrojowe. Uczeń:
    1. wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub wykresów, rysunków schematycznych lub blokowych informacje kluczowe dla opisywanego zjawiska bądź problemu; ilustruje je w różnych postaciach;
    2. wyodrębnia zjawisko z kontekstu, nazywa je oraz wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla jego przebiegu;
    3. rozróżnia pojęcia: obserwacja, pomiar, doświadczenie; przeprowadza wybrane obserwacje, pomiary i doświadczenia korzystając z ich opisów;
    4. opisuje przebieg doświadczenia lub pokazu; wyróżnia kluczowe kroki i sposób postępowania oraz wskazuje rolę użytych przyrządów;
    5. posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej; zapisuje wynik pomiaru wraz z jego jednostką oraz z uwzględnieniem informacji o niepewności;
    6. przeprowadza obliczenia i zapisuje wynik zgodnie z zasadami zaokrąglania oraz zachowaniem liczby cyfr znaczących wynikającej z dokładności pomiaru lub z danych;
    7. przelicza wielokrotności i podwielokrotności (mikro-, mili-, centy-, hekto-, kilo-, mega-);
    8. rozpoznaje zależność rosnącą bądź malejącą na podstawie danych z tabeli lub na podstawie wykresu; rozpoznaje proporcjonalność prostą na podstawie wykresu;
    9. przestrzega zasad bezpieczeństwa podczas wykonywania obserwacji, pomiarów i doświadczeń.
  1. Zjawiska cieplne. Uczeń:
    1. posługuje się pojęciem temperatury; rozpoznaje, że ciała o równej temperaturze pozostają w stanie równowagi termicznej;
    2. posługuje się skalami temperatur (Celsjusza, Kelvina, Fahrenheita); przelicza temperaturę w skali Celsjusza na temperaturę w skali Kelvina i odwrotnie;
    3. wskazuje, że nie następuje przekazywanie energii w postaci ciepła (wymiana ciepła) między ciałami o tej samej temperaturze;
    4. wskazuje, że energię układu (energię wewnętrzną) można zmienić, wykonując nad nim pracę lub przekazując energię w postaci ciepła;
    5. analizuje jakościowo związek między temperaturą a średnią energią kinetyczną (ruchu chaotycznego) cząsteczek;
    6. posługuje się pojęciem ciepła właściwego wraz z jego jednostką;
    7. opisuje zjawisko przewodnictwa cieplnego; rozróżnia materiały o różnym przewodnictwie; opisuje rolę izolacji cieplnej;
    8. opisuje ruch gazów i cieczy w zjawisku konwekcji;
    9. rozróżnia i nazywa zmiany stanów skupienia; analizuje zjawiska topnienia, krzepnięcia, wrzenia, skraplania, sublimacji i resublimacji jako procesy, w których dostarczenie energii w postaci ciepła nie powoduje zmiany temperatury;
    10. doświadczalnie:
      1. demonstruje zjawiska topnienia, wrzenia, skraplania,
      2. bada zjawisko przewodnictwa cieplnego i określa, który z badanych materiałów jest lepszym przewodnikiem ciepła,
      3. wyznacza ciepło właściwe wody z użyciem czajnika elektrycznego lub grzałki o znanej mocy, termometru, cylindra miarowego lub wagi.
  1. Właściwości materii. Uczeń:
    1. posługuje się pojęciami masy i gęstości oraz ich jednostkami; analizuje różnice gęstości substancji w różnych stanach skupienia wynikające z budowy mikroskopowej ciał stałych, cieczy i gazów;
    2. stosuje do obliczeń związek gęstości z masą i objętością;
    3. posługuje się pojęciem parcia (nacisku) oraz pojęciem ciśnienia w cieczach i gazach wraz z jego jednostką; stosuje do obliczeń związek między parciem a ciśnieniem;
    4. posługuje się pojęciem ciśnienia atmosferycznego;
    5. posługuje się prawem Pascala, zgodnie z którym zwiększenie ciśnienia zewnętrznego powoduje jednakowy przyrost ciśnienia w całej objętości cieczy lub gazu;
    6. stosuje do obliczeń związek między ciśnieniem hydrostatycznym a wysokością słupa cieczy i jej gęstością;
    7. analizuje siły działające na ciała zanurzone w cieczach lub gazach, posługując się pojęciem siły wyporu i prawem Archimedesa;
    8. opisuje zjawisko napięcia powierzchniowego; ilustruje istnienie sił spójności i w tym kontekście tłumaczy formowanie się kropli;
    9. doświadczalnie:
      1. demonstruje istnienie ciśnienia atmosferycznego; demonstruje zjawiska konwekcji i napięcia powierzchniowego,
      2. demonstruje prawo Pascala oraz zależność ciśnienia hydrostatycznego od wysokości słupa cieczy,
      3. demonstruje prawo Archimedesa i na tej podstawie analizuje pływanie ciał; wyznacza gęstość cieczy lub ciał stałych,
      4. wyznacza gęstość substancji z jakiej wykonany jest przedmiot o kształcie regularnym za pomocą wagi i przymiaru lub o nieregularnym kształcie za pomocą wagi, cieczy i cylindra miarowego.
BIOLOGIA
II ETAP KSZTAŁCENIA
Cele kształcenia – wymagania ogólne
  1. Znajomość różnorodności biologicznej oraz podstawowych zjawisk i procesów biologicznych. Uczeń:
    1. opisuje, porządkuje i rozpoznaje organizmy;
    2. wyjaśnia zjawiska i procesy biologiczne zachodzące w wybranych organizmach i w środowisku;
    3. przedstawia i wyjaśnia zależności między organizmem a środowiskiem;
    4. wykazuje, że różnorodność biologiczna jest wynikiem procesów ewolucyjnych.
  2. Planowanie i przeprowadzanie obserwacji oraz doświadczeń; wnioskowanie w oparciu o ich wyniki. Uczeń:
    1. określa problem badawczy, formułuje hipotezy, planuje i przeprowadza oraz dokumentuje obserwacje i proste doświadczenia biologiczne;
    2. określa warunki doświadczenia, rozróżnia próbę kontrolną i badawczą;
    3. analizuje wyniki i formułuje wnioski;
    4. przeprowadza obserwacje mikroskopowe i makroskopowe preparatów świeżych i trwałych.
  1. Posługiwanie się informacjami pochodzącymi z analizy materiałów źródłowych. Uczeń:
    1. wykorzystuje różnorodne źródła i metody pozyskiwania informacji;
    2. odczytuje, analizuje, interpretuje i przetwarza informacje tekstowe, graficzne i liczbowe;
    3. posługuje się podstawową terminologią biologiczną.
  1. Rozumowanie i zastosowanie nabytej wiedzy do rozwiązywania problemów biologicznych. Uczeń:
    1. interpretuje informacje i wyjaśnia zależności przyczynowo-skutkowe między zjawiskami, formułuje wnioski;
    2. przedstawia opinie i argumenty związane z omawianymi zagadnieniami biologicznymi.
  1. Znajomość uwarunkowań zdrowia człowieka. Uczeń:
    1. analizuje związek między własnym postępowaniem a zachowaniem zdrowia oraz rozpoznaje sytuacje wymagające konsultacji lekarskiej;
    2. uzasadnia znaczenie krwiodawstwa i transplantacji narządów.
  1. Postawa wobec przyrody i środowiska. Uczeń:
    1. uzasadnia konieczność ochrony przyrody;
    2. prezentuje postawę szacunku wobec siebie i wszystkich istot żywych;
    3. opisuje i prezentuje postawę i zachowania człowieka odpowiedzialnie korzystającego z dóbr przyrody.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
  1. Ekologia i ochrona środowiska. Uczeń:
    1. wskazuje żywe i nieożywione elementy ekosystemu oraz wykazuje, że są one powiązane różnorodnymi zależnościami;
    2. opisuje cechy populacji (liczebność, zagęszczenie, rozrodczość, śmiertelność, struktura przestrzenna, wiekowa i płciowa) oraz dokonuje obserwacji liczebności, rozmieszczenia i zagęszczenia wybranego gatunku rośliny zielnej w terenie;
    3. analizuje oddziaływania antagonistyczne: konkurencję wewnątrzgatunkową i międzygatunkową, pasożytnictwo, drapieżnictwo i roślinożerność;
    4. analizuje oddziaływania nieantagonistyczne: mutualizm obligatoryjny (symbioza), mutualizm fakultatywny (protokooperacja) i komensalizm;
    5. przedstawia strukturę troficzną ekosystemu, rozróżnia producentów, konsumentów (I i dalszych rzędów) i destruentów oraz przedstawia ich rolę w obiegu materii i przepływie energii przez ekosystem;
    6. analizuje zależności pokarmowe (łańcuchy pokarmowe i sieci troficzne), konstruuje proste łańcuchy pokarmowe (łańcuchy spasania) oraz analizuje przedstawione (w postaci       schematu) sieci i łańcuchy pokarmowe;
    7. analizuje zakresy tolerancji organizmu na wybrane czynniki środowiska (temperatura, wilgotność, stężenie dwutlenku siarki w powietrzu);
    8. przedstawia porosty jako organizmy wskaźnikowe (skala porostowa), ocenia stopień zanieczyszczenia powietrza tlenkami siarki, wykorzystując skalę porostową;
    9. przedstawia odnawialne i nieodnawialne zasoby przyrody oraz propozycje racjonalnego gospodarowania tymi zasobami zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju.
  1. Zagrożenia różnorodności biologicznej. Uczeń:
    1. przedstawia istotę różnorodności biologicznej;
    2. podaje przykłady gospodarczego użytkowania ekosystemów;
    3. analizuje wpływ człowieka na różnorodność biologiczną;
    4. uzasadnia konieczność ochrony różnorodności biologicznej;
    5. przedstawia formy ochrony przyrody w Polsce oraz uzasadnia konieczność ich stosowania dla zachowania gatunków i ekosystemów.
GEOGRAFIA
II ETAP KSZTAŁCENIA
Cele kształcenia – wymagania ogólne
  1. Wiedza geograficzna.
    1. Opanowanie podstawowego słownictwa geograficznego w celu opisywania oraz wyjaśniania występujących w środowisku geograficznym zjawisk i zachodzących w nim procesów.
    2. Poznanie wybranych krajobrazów Polski i świata, ich głównych cech i składników.
    3. Poznanie głównych cech środowiska geograficznego Polski, własnego regionu oraz najbliższego otoczenia – „małej ojczyzny”, a także wybranych krajów i regionów Europy oraz świata.
    4. Poznanie zróżnicowanych form działalności człowieka w środowisku, ich uwarunkowań i konsekwencji oraz dostrzeganie potrzeby racjonalnego gospodarowania zasobami przyrody.
    5. Rozumienie zróżnicowania przyrodniczego, społeczno-gospodarczego i kulturowego świata.
    6. Identyfikowanie współzależności między elementami środowiska przyrodniczego i społeczno-gospodarczego oraz związków i zależności w środowisku geograficznym w skali lokalnej, regionalnej i globalnej.
    7. Określanie prawidłowości w zakresie przestrzennego zróżnicowania warunków środowiska przyrodniczego oraz życia i różnych form działalności człowieka.
    8. Integrowanie wiedzy przyrodniczej z wiedzą społeczno-ekonomiczną i humanistyczną.
  2. Umiejętności i stosowanie wiedzy w praktyce.
    1. Prowadzenie obserwacji i pomiarów w terenie, analizowanie pozyskanych danych i formułowanie wniosków na ich podstawie.
    2. Korzystanie z planów, map, fotografii, rysunków, wykresów, diagramów, danych statystycznych, tekstów źródłowych oraz technologii informacyjno-komunikacyjnych w celu zdobywania, przetwarzania i prezentowania informacji geograficznych.
    3. Interpretowanie map różnej treści.
    4. Określanie związków i zależności między poszczególnymi elementami środowiska przyrodniczego, społeczno-gospodarczego i kulturowego, formułowanie twierdzenia o prawidłowościach, dokonywanie uogólnień.
    5. Ocenianie zjawisk i procesów społeczno-kulturowych oraz gospodarczych zachodzących w Polsce i w różnych regionach świata.
    6. Stawianie pytań, formułowanie hipotez oraz proponowanie rozwiązań problemów dotyczących środowiska geograficznego.
    7. Podejmowanie nowych wyzwań oraz racjonalnych działań prośrodowiskowych i społecznych.
    8. Rozwijanie umiejętności percepcji przestrzeni i wyobraźni przestrzennej.
    9. Podejmowanie konstruktywnej współpracy i rozwijanie umiejętności komunikowania się z innymi.
    10. Wykorzystywanie zdobytej wiedzy i umiejętności geograficznych w życiu codziennym.
  1. Kształtowanie postaw.
    1. Rozpoznawanie swoich predyspozycji i talentów oraz rozwijanie pasji i zainteresowań geograficznych.
    2. Łączenie racjonalności naukowej z refleksją nad pięknem i harmonią świata przyrody oraz dziedzictwem kulturowym ludzkości.
    3. Przyjmowanie postawy szacunku do środowiska przyrodniczego i kulturowego oraz rozumienie potrzeby racjonalnego w nim gospodarowania.
    4. Rozwijanie w sobie poczucia tożsamości oraz wykazywanie postawy patriotycznej, wspólnotowej i obywatelskiej.
    5. Kształtowanie poczucia dumy z piękna ojczystej przyrody i dorobku narodu (różnych obiektów dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego własnego regionu i Polski, krajobrazów Polski, walorów przyrodniczych, kulturowych, turystycznych oraz sukcesów polskich przedsiębiorstw na arenie międzynarodowej).
    6. Kształtowanie pozytywnych – emocjonalnych i duchowych – więzi z najbliższym otoczeniem, krajem ojczystym, a także z całą planetą Ziemią.
    7. Rozwijanie zdolności percepcji najbliższego otoczenia i miejsca rozumianego jako „oswojona” najbliższa przestrzeń, której nadaje pozytywne znaczenia.
    8. Rozwijanie postawy współodpowiedzialności za stan środowiska geograficznego, kształtowanie ładu przestrzennego oraz przyszłego rozwoju społeczno-kulturowego i gospodarczego „małej ojczyzny”, własnego regionu i Polski.
    9. Przełamywanie stereotypów i kształtowanie postawy szacunku, zrozumienia, akceptacji i poszanowania innych kultur przy jednoczesnym zachowaniu poczucia wartości dziedzictwa kulturowego własnego narodu i własnej tożsamości.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
  1. Współrzędne geograficzne: szerokość i długość geograficzna; położenie matematyczno-geograficzne punktów i obszarów; rozciągłość południkowa i równoleżnikowa. Uczeń:
    1. odczytuje szerokość i długość geograficzną wybranych punktów na globusie i na mapie;
    2. na podstawie podanych współrzędnych geograficznych wskazuje położenie punktów i obszarów na mapach w różnych skalach;
    3. wyznacza w terenie współrzędne dowolnych punktów (za pomocą mapy lub GPS).
  1.  „Mała ojczyzna”: obszar, środowisko geograficzne, atrakcyjność, tożsamość. Uczeń:
    1. określa obszar utożsamiany z własną „małą ojczyzną” jako symboliczną przestrzenią w wymiarze lokalnym (np. gmina–miasto, wieś, dzielnica dużego miasta lub układ lokalny o nieokreślonych granicach administracyjnych);
    2. rozpoznaje w terenie główne obiekty charakterystyczne i decydujące o atrakcyjności „małej ojczyzny”;
    3. przedstawia w dowolnej formie (np. prezentacji multimedialnej, plakatu, filmu, wystawy fotograficznej) atrakcyjność „małej ojczyzny” jako miejsca zamieszkania i działalności gospodarczej na podstawie informacji wyszukanych w różnych źródłach;
    4. projektuje na podstawie własnych obserwacji terenowych, działania służące zachowaniu walorów środowiska geograficznego (przyrodniczego i kulturowego) oraz poprawie warunków życia lokalnej społeczności;
    5. identyfikuje się z „małą ojczyzną” i czuje się współodpowiedzialny za kształtowanie ładu przestrzennego i jej rozwój.

ROLA NAUCZYCIELA

Nauczycielu/Nauczycielko, podczas pracy metodą WebQuest możesz spotkać się
z sytuacjami prowadzącymi do dyskusji między uczniami a nawet przyjmowania przeciwstawnych stanowisk oraz postaw. Czasami są one nieuniknione, zwłaszcza gdy temat zadania wywołuje emocje.
Rolą nauczyciela jest czuwanie nad samodzielną pracą uczniów w taki sposób, aby nie doprowadzić do eskalacji problemów, ale pokazać, że różnorodność stanowi wartość. Różnorodność stanowisk, opinii, poglądów, sposobów spostrzegania i doświadczania świata. Postawa otwartości na różnorodność jest impulsem działań prowadzących do pozytywnych zmian.
Szanując autonomiczność uczniów, nie należy narzucać im własnego światopoglądu ani modelu rozwiązania spornych kwestii, chyba że sami o to zapytają.
Dlatego też oceniając udział uczniów w projekcie, nie należy brać pod uwagę reprezentowanych przez nich poglądów i opinii, a jedynie wkład pracy i jej merytoryczną
Pamiętaj nauczyciel pracujący Metodą WebQuest ma być dla uczących się nie tylko MISTRZEM, ale też MENTOREM i COACHEM, nie tylko ENCYKLOPEDYSTĄ i WYKŁADOWCĄ, ale także PRZEWODNIKIEM po sieciowych zasobach informacji oraz INSPIRATOREM kreacyjnych działań uczniów.

Pamiętaj także, że podczas rozwiązywania przez uczniów postawionych w WebQueście zadań i i problemów
nie ma jednego dobrego rozwiązania jak w teście.
Końcowy wynik zależy od kreatywności uczniów, ich twórczej wyobraźni!

METRYCZKA WEBQUESTU


 Tytuł WebQuestu
Hołdy jak śląskie Wezuwiusze
Autor WebQuestu
Marek Szafraniec
Adres kontaktowy
webwuestyorzesze@gmail.com
Poziom nauczania
II etap edukacyjny – szkoła podstawowa (klasy VI – VIII)
Dziedzina
WebQuest interdyscyplinarny: informatyka, matematyka, fizyka, geografia i biologia.
Czas realizacji
20 godzin (10 spotkań po 2 godziny)
Środki dydaktyczne
Smartfony, aparaty i kamery cyfrowe, komputery lub laptopy
z dostępem do internetu, programy i aplikacje komputerowe wskazane w Źródłach
Data skonstruowania
październik 2018






Subskrybuj: Posty (Atom)